قسمت سوم

پرسش: مدت زمان مبارزه امام مهدی تا پیروزی نهایی را بیان کنید.

پاسخ: در روایات به صورت صریح در این باره چیزی مطرح نشده است. بر اساس بعضی روایات برخی استفاده کرده‌اند که جنگ، پس از هشت ماه فروکش خواهد نمود: "مهدی(ع) هشت ماه شمشیرش را حمایل می‌کند".(بحار الانوار، ج 51، ص 133).

پرسش: کاری را که امام زمان (عج) در ظهور برایش مهم است چیست ؟ و فرق او و امامان دیگر با مرتاض هایی که مریض شفا می دهند و فقیر را غنی می کنند چیست ؟ و آیا امام برای این مسائل می آید و یا برای امر مهمی غیر از اینها می آید ؟

پاسخ: آنچه برای امام زمان(ع) در زمان ظهور در درجه اول اهمیت دارد عدالت گستری و اجرای صحیح دین است تا مردم به درستی عبادت و عبودیت خداوند را انجام دهند(نور/55) و در سایه تحقق دین و اجرای عدالت، انسان‌ها به صورت عموم به رشد و کمال برسند. البته در سایه این حکومت عدل گستر، برکات مادی نیز برای انسان خواهد بود(مانند اقتصاد سالم، رفاه عمومی، بهداشت و سلامت همگانی).
اما فرق ائمه(ع) با مرتاضان: مرتاضان اولاً قدرتی که به دست آورده اند، از راه‌ ریاضت‌های غیر صحیح و غیر الهی است. ثانیا قدرت آنان محدود است. ثالثا رضایت و مصلحت الهی مورد نظر آنان نیست. در حالی که ائمه(ع) بر اساس قدرت و اذن خدا عنایت‌هایی را می‌کنند و در این کمک‌ها رضایت الهی و مصلحت او را مد نظر قرار می‌دهند. آنان این قدرت را از جانب خدا در اختیار دارند و در راستای رضای او حرکت می‌کنند.(برای آگاهی بیشتر به بحث نبوت و فرق معجزه با کار‌های مرتاضان مراجعه کنید)

پرسش: وضعیت جهان پس از ظهور امام زمان چگونه خواهد بود؟ حکومت ایشان چگونه است؟

پاسخ: در مورد نحوه حکومت امام زمان(عج) به طور جزئی و موردی نمی‌توان سخنی گفت که دقیقا ارکان حکومت، نحوه اداره جهان و قوای موجود در نظام چگونه خواهد بود، اما از روایات استفاده می‌شود که کل جهان تحت حکومت امام خواهد بود و حکومت واحد جهانی با یک بینش که همان اسلام است اداره خواهد شد و در نقاط مختلف دنیا یاران امام حکومت را به دست خواهند گرفت، آنان دستورات لازم را از امام گرفته و با فرمان و راهنمایی ایشان مردم را هدایت و رهبری خواهند کرد. همه مردم دنیا امتی واحده خواهند شد و ... بنابراین طبیعی است که مرزهای سیاسی کنونی ـ که ساخته دست سیاستمداران و گاهی ظالمان و کشور گشایان بوده بی معنا گردد و مردم دنیا مانند برادر دینی و اهل یک کشور، در همه جا کرامت و ارزش داشته و بیگانه و غیر بومی محسوب نشوند.
خداوند در سوره توبه آیه 33 و در سوره فتح آیه 28 و در سوره صف آیه 8 بشارت داده است که دین اسلام، بر همه ادیان غلبه می‌کند. مراد از این غلبه برتری ظاهری است، بدین معنا که دین اسلام بر جهان سیطره می‌یابد که بنابرروایات این برتری در زمان امام مهدی(عج) خواهد بود. قرآن در آیه 55 سوره نور نیز وعده حکومت اسلامی را بر زمین می‌دهد که بنابر روایات این حاکمیت در زمان امام مهدی(عج) اتفاق می‌افتد. امام باقر(ع) درباره‌ آیه "الذین ان مکناهم..." فرمود: "این آیه برای آل محمد(ص) مهدی و اصحاب او است. مشرق‌ها و مغرب‌های زمین (کل زمین) را در اختیار آنها قرار می‌دهد و دین را ظاهر می‌کند.(منتخب الاثر، فصل 7، باب1).

پرسش: ظهور حضرت مهدی برای ناآگاهان نسبت به ایشان چه فایده ای دارد؟ برخورد امام با آنان چگونه خواهد بود؟

پاسخ: امام مهدی(ع) ابتدا خود را معرفی می‌کند و آنان را دعوت به تفکر و پذیرش دین حق می‌کند. ظهور حضرت چون همراه با تبیین درست و منطقی دین اسلام، نزول حضرت عیسی(ع)، آشکار کردن الواح اصلی تورات، امداد‌های غیبی و معجزات است، باعث می‌شود همه او را بشناسند و کسی نسبت به او و حرکتش نا آگاه نباشد. نتیجه این امور، گرویدن اکثریت قریب به اتفاق مردم به حضرت و پذیرش او می‌شود. حال، اگر کسی به مخالفت و انکار بپردازد و رو در روی حضرت قرار گیرد و قصد تقابل را داشته باشد، امام مهدی(ع) با او می‌جنگد، و سر انجام جنگ نیز چیزی جز هلاکت و نابودی کفار و پیروزی حضرت نیست.
با پیروزی حضرت، همه، از برکات معنوی ظهور بهره می‌برند چرا که طبق آیات شریفه قرآن، آینده جهان از آن دین اسلام و حاکمیت دین حق است.(توبه، آیه 32و 33) کل زمین در اختیار بندگان صالح قرار می گیرد(انبیاء، 105) و حجت خدا و مؤمنان صالح، به خلافت و حکومت می رسند. در این روزگار دین مورد رضایت خدا (اسلام) پا بر جا و برقرار می‌شود(و احکام و معارف آن در سرتاسر جهان اجرا می‌گردد.)، امنیت و آرامش کامل برقرار می گردد و عوامل نا امنی و مظاهر ظلم و فساد از بین می رودو عبادت واقعی (و عبودیت و بندگی حقیقی) به صورت عمومی تحقق می یابد(نور، آیه 55).
در آن روزگار طلایی، قرآن و نماز و مسجد جایگاه حقیقی خود را پیدا می‌کنند. تعلیم قرآن تبدیل به یک فرهنگ عمومی می‌شود. امام علی(ع) در روایتی فرموده است: گویا شیعیان خود را می‌بینم که در مسجد کوفه، خیمه‌ها زده و قرآن را بدان گونه که نازل شده به مردم می‌آموزند.(بحار الانوار، ج 52، ص 364). به این صورت است که مسجد مکان تعلیم و تربیت دینی می‌شود و نماز ـ که اصلی‌ترین نوع عبادت است ـ خالصانه انجام می‌شود. خداوند در تبیین آن روزگار می‌فر ماید:" یَعْبُدُونَنِی لا یُشْرِکُونَ بِی شَیْئاً" ؛ "عبادت می‌کنند مرا و نسبت به من چیزی را شریک قایل نمی‌شوند". در آن دوران زینت‌ها و بناهای اضافی مسجد از بین می‌رود تا این مکان به درستی محل مناجات و عبادت باشد.
زندگی مادی ادامه خواهد داشت؛ زیرا رسیدن به عالم آخرت پس از زندگی در دنیا و حیات مادی است. بهره وری از منافع مادی نیز به بهترین حالت شکل می‌گیرد و برکات و نعمات آشکار می‌شود. البته منافع مادی در زمان ظهور دو مشخصه اصلی دارد:
الف. جامعه در آن عصر، فضیلت محور و ارزش مدار خواهد بود، از این رو از منافع مادی در راستای حیات معنوی استفاه شده و دنیا ابزار حرکت تکاملی و کسب سعادت خواهد بود.
ب. این منافع مادی به صورت صحیح در اختیار عموم قرار می‌گیرد و همه از آن بهره می‌برند و جامعه طبقاتی نخواهد بود